Ο Νόμος της Έλξης

Έχουν γραφτεί πολλά άρθρα και βιβλία για τον Νόμο της Έλξης, κάποια πιό προσγειωμένα, άλλα περισσότερο new age, κάποια στα όρια του γραφικού. Αυτό είναι το δικό μου.

Όλα ξεκινάνε απο το κεφάλι μας.

Απο ένα συγκεκριμένο τμήμα βασικά του εγκεφάλου που ονομάζεται reticular activating system, (τμήμα του δικτυωτού σχηματισμού), εν συντομία RAS.
Η κύρια λειτουργία αυτού του τμήματος του εγκεφάλου μας είναι (εντελώς χοντρικά) να ρυθμίζει την διέγερση και την μετάβαση στην κατάσταση του ύπνου.
Εκτός όμως απο αυτό, κάνει κάτι πολύ σημαντικό για την ζωή μας.

Φιλτράρει τις πληροφορίες που δεχόμαστε.

Ο εγκέφαλός μας κάνει πολύ περισσότερους υπολογισμούς και διεργασίες απο αυτές που καταλαβαίνουμε συνειδητά. Για παράδειγμα, μπορεί να οδηγούμε απο το σπίτι μας στην δουλειά μας για 10 χρόνια και να μην παρατηρήσουμε συνειδητά κάποια ταμπέλα με έναν οδοντίατρο που βρίσκεται 3 στενά απο το σπίτι μας.

Όταν όμως μας πονέσει το δόντι μας και σκεφτούμε “πρέπει να δώ έναν οδοντίατρο”, ξαφνικά εμφανίζεται για πρώτη (;) φορά αυτή η ταμπέλα μπροστά μας.
Είναι τυχαίο; Όχι. Ο εγκέφαλός μας είχε διαβάσει την ταμπέλα απο την πρώτη φορά που περάσαμε απο αυτόν τον δρόμο.

Απλά αποφάσισε να μην μας το πεί, γιατί απλά δεν μας αφορούσε! Πρακτικά αυτά τα οποία αντιλαμβανόμαστε ώς περιβάλλον, έχουν υποστεί κάποια επεξεργασία και “λογοκρισία” πριν φτάσουν στην συνείδησή μας.

Η σημασία αυτής της λειτουργίας είναι κομβική. Μπορεί να αλλάξει την ζωή μας προς το καλύτερο εάν καταλάβουμε πώς ακριβώς λειτουργεί ή προς το χειρότερο αν την αφήσουμε χωρίς έλεγχο.

Πρακτικά το RAS φιλτράρει τα ερεθίσματα που δεχόμαστε λαμβάνοντας υπ’όψην τις εξής παραμέτρους:

1) Τους στόχους μας

Όταν βρισκόμαστε σε έναν χώρο με πάρα πολλούς ανθρώπους και ψάχνουμε έναν φίλο μας, κοιτάζουμε όλα τα πρόσωπα μέχρι την στιγμή που θα τον βρούμε. Εάν όμως μας ξαναδείξουν κάποιον απο τους ανθρώπους που είδαμε πριν βρούμε τον φίλο μας, δεν θα ξέρουμε εάν βρισκόταν στον ίδιο χώρο.

Αυτό επειδή όταν ψάχναμε τον φίλο μας, δεν το κάναμε συνειδητά, αλλά πρακτικά το RAS αυτόματα φίλτραρε τα πρόσωπα όλων των ανθρώπων χωρίς να τα “δείχνει” στο συνειδητό μας, μέχρι την στιγμή που είδε τον φίλο μας.

Το ίδιο πράγμα συμβαίνει όταν ακούμε μία γνωστή φωνή σε έναν χώρο με εκατοντάδες ανθρώπων που μιλάνε. Αυτό είναι το RAS σε λειτουργία.

2) Τις πεποιθήσεις μας

Ας πούμε πως μία κοπέλα έχει μεγαλώσει σε μία οικογένεια στην οποία ο πατέρας της είναι ιδιαίτερα ψυχρός προς την μητέρα της. Αυτή η κοπέλα λοιπόν μεγαλώνει με την εξής πεποίθηση: Οι άντρες είναι ψυχροί και οι σχέσεις μεταξύ αντρών και γυναικών είναι απόμακρες.

Σε όλες τις ενήλικες σχέσεις της, το RAS θα κρατάει εκτός της συνείδησής της όλες τις τρυφερές στιγμές (τα βλέμματα, τα χάδια ή ο,τιδήποτε κάνει κάποιος για να δείξει τα συναισθήματά του) ακριβώς όπως έκρυβε σε εμάς την ταμπέλα του οδοντίατρου. Αντ’αυτού θα της δείχνει μόνο τις στιγμές που ο σύντροφός της είναι απασχολημένος με κάτι άλλο, που είναι εκνευρισμένος και απόμακρος.
Έχει δημιουργήσει έναν κόσμο στον οποίο όλοι οι άντρες είναι συνήθως απόμακροι.

Καταλήγει να συμπεριφέρεται κι αυτή απόμακρα και δυσκολεύεται να δημιουργήσει μία υγιή σχέση. Ταυτόχρονα απομακρύνεται απο τους τρυφερούς άντρες (αφού το RAS τους κάνει “αόρατους” στα μάτια της ώς πιθανούς συντρόφους) κι “ελκύει” τους απόμακρους – ψυχρούς για τον ίδιο λόγο.

Ο λόγος που συμβαίνουν αυτά, είναι το γεγονός πως για κάποιο λόγο στην πορεία της ζωής της απέκτησε την πεποίθηση αυτή. Και πλέον πρόκειται περί αυτοεκπληρούμενης προφητείας.

Μία άλλη κοπέλα έτυχε να μεγαλώσει σε ένα σπίτι στο οποίο οι γονείς της είχαν μία τρυφερή σχέση αγάπης. Μεγαλώνει λοιπών με την πεποίθηση πως οι άντρες είναι τρυφεροί και πως οι σχέσεις μεταξύ αντρών και γυναικών είναι σχέσεις αγάπης και εγγύτητας.

Στις μετέπειτα σχέσεις της δεν θα δίνει σημασία σε όλες τις στιγμές που ο σύντροφός της είναι απότομος ή εκνευρισμένος, αλλά μόνο στις στιγμές που ο σύντροφός της είναι τρυφερός μαζί της. Έχει δημιουργήσει έναν κόσμο στον οποίο οι άντρες είναι συνήθως τρυφεροί.

Καταλήγει να συμπεριφέρεται κι αυτή με τρυφερότητα και δημιουργεί υγιείς σχέσεις. Ταυτόχρονα απομακρύνεται απο τους ψυχρούς άντρες (αφού το RAS τους κάνει “αόρατους” στα μάτια της ώς πιθανούς συντρόφους) και “ελκύει” τους τρυφερούς.

3) Την κατάστασή μας – εικόνα για τον εαυτό μας (όπως την αντιλαμβανόμαστε)

Εάν κάποιο μικρό παιδί κάνει μάθημα με κάποιον απότομο καθηγητή Μαθηματικών ο οποίος του μιλήσει λίγο άσχημα στην τάξη επειδή έκανε μία λάθος πράξη, μπορεί να μεγαλώσει με την πεποίθηση “δεν τα καταφέρνω στα Μαθηματικά”. Στο μέλλον λοιπόν θα αποφεύγει τα Μαθηματικά, δεν θα δοκιμάσει να διαβάσει ποτέ κι εντέλει δεν θα τα καταφέρνει στα Μαθηματικά.

Εάν το ίδιο παιδί βρισκόταν με κάποιον καθηγητή ο οποίος τον βοηθούσε να καταλάβει και ταυτόχρονα τον εμψύχωνε, τότε θα είχε στο μυαλό του την εικόνα ενός ανθρώπου που τα καταφέρνει στα μαθηματικά.

Το RAS με τη σειρά του θα τον έκανε να μην δίνει μεγάλη σημασία στα λάθη που κάνει, αλλά να δέχεται μεγάλη ευχαρίστηση απο τις επιτυχίες του σε κάποια άσκηση. Έτσι η διαδικασία του διαβάσματος των Μαθηματικών θα γινόταν ακόμα πιό εύκολη κι εντέλει θα γινόταν πολύ καλός σε αυτό το μάθημα.

Στις πληροφορίες που προηγήθηκαν, βρίσκεται το κλειδί για όποια αλλαγή θέλουμε να γίνει στην ζωή μας.

Αν θέλω να αδυνατίσω αλλά έχω την ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ πως η υγιεινή διατροφή είναι άγευστη, έχω την ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ πως η γυμναστική είναι κουραστική, έχω την ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΟΥ ώς κάποιον υπέρβαρο, τότε θα συμβούν τα εξής:

Κατά την διάρκεια της γυμναστικής, βιώνουμε μία ευχάριστη και μία δυσάρεστη εμπειρία. Η δυσάρεστη είναι αυτή της κούρασης (κυρίως στην αρχή). Η όμορφη αίσθηση έρχεται λίγο μετά και είναι ένα σύνολο αλλαγών που συμβαίνουν στο σώμα μας, οι οποίες μας κάνουν να αισθανόμαστε όμορφα στο τέλος της γυμναστικής.

Εγώ που έχω την ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ πως η γυμναστική είναι κουραστική, δεν θα αντιληφθώ ιδιαίτερα αυτή την ευχάριστη αίσθηση στο τέλος της γυμναστικής. Κάποιος ο οποίος έχει την ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ πως είναι ευχάριστη, δεν θα αντιληφθεί ιδιαίτερα την κούραση στην αρχή της προπόνησης.

Κάθε φορά που τρώμε υπερβολικά βιώνουμε μία ευχάριστη και μία δυσάρεστη εμπειρία. Η ευχάριστη την στιγμή που τρώμε (ο εγκέφαλός μας παράγει οπιοειδή την στιγμή που ικανοποιούμε την πείνα μας) η δυσάρεστη έρχεται ακριβώς μετά (που αισθανόμαστε το βάρος στο στομάχι μας και τα πάνω – κάτω των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα μας).

Η πεποίθησή μας λοιπόν περι υπερβολικού φαγητού, θα καθορίσει και την κύρια αίσθηση την οποία το RAS μας φέρνει στο συνειδητό μας.

Τέλος, εάν έχω την εικόνα του υπέρβαρου για τον εαυτό μου, το RAS θα φιλτράρει όλες τις εικόνες που δεν σχετίζονται με αυτή την εικόνα. Δεν θα βλέπω δηλαδή τα γυμναστήρια στον δρόμο, αλλά θα βλέπω μόνο τα σουβλατζίδικα.
Εάν έχω την εικόνα του ανθρώπου που τρώει υγιεινά στο μυαλό μου, όταν πεινάω και βρίσκομαι στον δρόμο οδηγώντας ΔΕΝ θα παρατηρήσω το σουβλατζίδικο, αλλά θα δώ το μανάβικο!

Δεν έχει σχέση με την αυτοκυριαρχία ή την πειθαρχία μου αυτό το φαινόμενο. Δεν θα πιέσω τον εαυτό μου να μην φάει σουβλάκι, απλά δεν θα αντιληφθώ την ύπαρξη του σουβλατζίδικου. Δεν θα το παρατηρήσω.

Αυτός είναι ο Νόμος της Έλξης. Τίποτα new age, καμμία σχέση με τον αιθέρα, καμμία σχέση με μαγνητικά κύματα ή πνεύματα ή δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο.
Και οι εφαρμογές του είναι άπειρες. Λειτουργεί είτε γνωρίζουμε την ύπαρξή του είτε όχι, και καθορίζει την ζωή μας.

Έχουν προκύψει πολλές τεχνικές με τις οποίες μπορούμε να προγραμματίσουμε το RAS (μέσω των 3 φίλτρων του).
Σε ερχόμενο άρθρο θα περιγράψω τις πιό γνωστές και χρήσιμες κατά την άποψή μου.

Stay tuned

Please Share