“Η ηρεμία είναι η πιό σπάνια αρετή της ανθρώπινης φύσης. Είναι το στίγμα του ισχυρού ανθρώπου, σε αρμονία με τον εαυτό του και τα ιδανικά του. Είναι η ηθική ατμόσφαιρα της ζωής που είναι αυτόνομη και υπο έλεγχο. Ηρεμία είναι η μοναδικότητα του σκοπού, η απόλυτη αυτοπεποίθηση, η συνειδητή δύναμη, έτοιμη να συγκεντρωθεί μέσα σε μία στιγμή για να αντιμετωπίσει κάθε κρίση.
Η ακινησία δεν είναι πραγματική μορφή ηρεμίας. Η απολίθωση δεν είναι ηρεμία, είναι ο θάνατος, η σίγαση όλης της ενέργειας. Κανένας δεν ζεί την ζωή του πιό ολοκληρωμένα, πιό έντονα και πιό συνειδητοποιημένα απο τον άνθρωπο που είναι ήρεμος.
Ο μοιρολάτρης δεν είναι ήρεμος. Είναι ο δειλός δούλος του περιβάλλοντός του, παραδομένος στην σημερινή του κατάσταση, απερίσκεπτα αδιάφορος για το μέλλον του. Δέχεται την ζωή του σαν ένα καράβι χωρίς πηδάλιο το οποίο περιφέρεται άσκοπα στον ωκεανό του χρόνου. Δεν έχει πυξίδα, δεν έχει χάρτη, δεν έχει κάποιο λιμάνι προς το οποίο πηγαίνει. Είναι πάντα κατώτερος των περιστάσεων, και αυτό φαίνεται απο την μόνιμη παράδοσή του σε αυτές. Αυτό δεν είναι ηρεμία.
Ο άνθρωπος που είναι πραγματικά ήρεμος, έχει χαράξει ξεκάθαρη πορεία στον χάρτη του. Τα χέρια του είναι πάντα στο πηδάλιο. Καταιγίδα, ομίχλη, νύχτα, θύελλα, κίνδυνοι και αβαθή, είναι προετοιμασμένος κι έτοιμος για αυτά. Είναι ήρεμος και πράος λόγω της πεποίθησης πως σε αυτές τις κρίσεις του ταξιδιού του, χρειάζεται καθαρό μυαλό και ψυχραιμία. Ξέρει πως δεν χρειάζεται να κάνει κάτι παραπάνω εκτός απο το καλύτερο που μπορεί κάθε μέρα με το φώς που έχει εκείνη την ημέρα. Γνωρίζει πως ακόμα κι αν χρειαστεί να κάνει παρακάμψεις και ελιγμούς, θα επιστρέψει στην πραγματική του πορεία. Πότε θα φτάσει στον προορισμό του, πώς θα τον φτάσει, δεν έχει σημασία για αυτόν. Ξεκουράζεται ήρεμος, γνωρίζοντας πως έχει κάνει το καλύτερο που μπορούσε.
Όταν οι ανησυχίες και οι ευθύνες της ημέρας σε εκνευρίζουν και ξεκινούν να σε φθείρουν, όταν καίγεσαι απο την τριβή,
-ηρέμησε.
Σταμάτα, ξεκουράσου μία στιγμή και επέτρεψε στην ηρεμία και την ισορροπία να επανέλθουν. Εάν επιτρέψεις σε αυτές τις εκνευριστικές εξωτερικές επιρροές να σε αγγίξουν, παραδέχεσαι την κατωτερότητά σου σε αυτές και τους επιτρέπεις να σε διατάζουν.
Όταν η γλώσσα της κακίας ή η αδικία σε βάζει σε πειρασμό να ανταποδώσεις, όταν ξεχνάς την πορεία σου και διψάς για εκδίκηση,
-ηρέμησε.
Κανένας άνθρωπος δεν κατάφερε ποτέ να κάνει κακό σε κάποιον άλλο, χωρίς να τραυματίσει και τον εαυτό του με κάποιον τρόπο.”
William George Jordan
“The Majesty of Calmness”
Μετάφραση απο την αρχοντιά μου
Leave a Reply